گویند قدیم ها که لیلی***فیس بوک علاقه داشت خیلی

روزی بنشست پشت لپ تاب***شب تا به سحر به چشم بیخواب

در گوشهءخلوتی و دنجی***بر خویش بساخت او یه پیجی

از نام خودش چوکرد آغاز***حیران بشد و دهان او باز

در فکر بخویش گفت باغم***اکنون به چه اسم ،خویش نامم؟

یا لیلی پارسی و دل خوش***یا خوانده شوم که دخت کورش

یا لیلی سبز، خویش خوانم***تا گویمشان که سبز فامم

وانگاه گذاشت بی ملولی***اسم خودو آنجلینا جولی

پس بر پروفایل خود نظر کرد***در عمق دلش بسی اثر کرد

این گفت: کنون یه عکس خواهم***تا فکر کنند بنده ماهم

از نقشهءمیهن دل انگیز***تا منظره های روح انگیز

تک تک چوبدید بادلی شاد***عکس کمرون دیاز بنهاد

بسیار نوشت غمگنانه***اشعار اصیل عاشقانه

هم شام نوشت ,شعر و هم روز***اشعار و ترانه های پرسوز

بنوشت که :آه زندگانی***تنهام در این دم جوانی

چس ناله بکردو از وفا گفت***از شور وزعشق وازصفا گفت